ผู้หญิงอายุ 40 กว่าๆคนหนึ่งพาลูก
ชายของเธอเดินเข้าไปในสวนดอกไม้
ภายในอาคารสำนักงานใหญ่ของ
บริษัทที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และนั่ง ลงบนม้านั่งยาวตัวหนึ่งเพื่อกินอาหาร
ผ่านไปครู่หนึ่งผู้หญิงคนนั้นก็โยนทิ้ง
เศษกระดาษลงบนพื้น ในที่ไม่ไกลนัก มีชายชราคนหนึ่งกำลังตัดแต่งดอกไม้ เขาไม่พูดอะไรสักคำ เดินเข้ามาหยิบ เศษกระดาษแล้วทิ้งเข้าไปในถังขยะที่อยู่ข้างๆ
ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง หญิงคนนั้นก็โยน เศษกระดาษลงบนพื้นอีก ชายชราก็
เดินเข้ามาหยิบเศษกระดาษทิ้งเข้าไป
ในถังขยะอีก.และก็เป็นเช่นนี้อีก ชาย ชราต้องเก็บเศษกระดาษถึง 3 ครั้ง
หญิงคนนั้นชี้ไปที่ชายชราแล้วพูดกับลูกชายว่า : เห็นไหม ถ้าเธอตอนนี้
ไม่เรียนหนังสือให้ดีๆ ในภายหน้า เธอก็จะเป็นเหมือนเขาไม่มีอนาคต ทำได้แต่เพียงงานที่ต่ำต้อยเช่นนี้
ชายชราได้ยินเช่นนั้น ก็วางกรรไกร แล้วเดินเข้ามาพูดว่า : สวัสดี ที่นี่เป็น สวนส่วนบุคคลของเครือบริษัทนี้ เธอ เข้ามาได้อย่างไร?
หญิงวัยกลางคนนั้นพูดอย่างหยิ่งๆว่า : ฉันคือผู้จัดการฝ่ายที่บริษัทเพิ่งรับ
เข้ามา
ตอนนั้นเองก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ และมายืนอยู่ตรงหน้า ชายชราอย่างเคารพนอบน้อมแล้วพูดว่า : ท่านประธาน การประชุมกำลัง จะเริ่มแล้วครับ
ชายชราจึงพูดว่า : ตอนนี้ฉันขอเสนอ ว่าให้เลิกจ้างผู้หญิงท่านนี้
ครับ ผมจะรีบไปดำเนินการคามคำสั่ง
ของท่านครับ！ ชายคนนั้นรีบขานรับ
ชายชราสั่งเสร็จก็เดินมาที่เด็กชายเขา เอามือลูบที่ศีรษะของเด็กชายหนึ่งครั้ง
แล้วพูดว่า : ฉันหวังว่าเธอจะเข้าใจนะ ในโลกนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องเรียนรู้ที่จะให้เกียรติคนทุกคนและผลงาน
จากการลงแรงของคนทุกคน
หญิงวัยกลางคนนั้นถูกเหตุการณ์ที่
เกิดขึ้นนั้นทำให้ตกตะลึง หล่อนอ่อน ระทวยอยู่บนม้านั่งยาวนั้น ถ้าหล่อน รู้ว่าชายชรานั้นเป็นประธานบริษัท ก็ย่อมไม่ทำเรื่องเช่นนั้นแน่นอน
แต่ว่าหล่อนทำไปแล้ว แต่ที่ทำก็ เฉพาะต่อหน้าประธานบริษัทที่ดูคล้ายฐานะคนดูแลสวน เพราะอะไรล่ะ ???
นี่เพราะฐานะตัวตนที่สูงต่ำใช่ไหม ? การให้เกียรติคน อย่าได้แยกแยะ จากฐานะตัวตน นี่คือลักษณะในตัว ที่สง่างาม ลักษณะในตัวที่สง่างาม แสร้งทำออกมาไม่ได้ ในที่สุดก็จะ เผยธาตุแท้ออกมา
ทรัพย์สินความร่ำรวยไม่ใช่เป็นเพื่อนชั่วชีวิต การเรียนรู้ที่จะให้เกียรติผู้อื่น
จึงจะเป็นทรัพย์สินความร่ำรวยชั่วชีวิต มีเพียงสิ่งนี้จึงจะเป็นสภาพเขตแดนที่สูงที่สุดของชีวิตคนเรา
