เรื่องราวนี้เป็นเนื้อหาที่อยากแชร์ให้ทุกท่่่่านได้อ่านและระลึกถึง บุญคุณของพ่อแม่เมื่อท่านแก่เฒ่าแล้วเราควรตอบแทนพระคุณท่านไม่ควรกระทำตามเรื่องดังกล่าวที่จะนำเสนอ
…อ้อกำลังกินข้าวอยู่ค่ะ เห็นคณุยายคนนี้เดินเซมา ขอข้าวจากร้านริมทางที่อ้อกำลังนั่งกินอยู่ค่ะ อ้อเลยร้องตะโกนบอกว่า ให้รวมในบิลนู๋เลยค่ะ…..
อ้อพยุงแกมานั่งที่โต๊ะ อ้อถามยายมาจากไหน..? ยายบอกยายมาจากกิโล 10 สัตหีบ ยายร้องไห้ อ้อจับมือยาย ถามยายใจเย็นๆนะค่ะอย่าร้องไห้ อ้อเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้ยาย ยายบอกยายมีอาชีพเก็บขวดขายอาศัยเขาอยู่ ยายยอมอดข้าว 3 วัน เพื่อเก็บตังค์มาหาลูกชายที่จอมเทียน แต่ยายไม่มีเงินเหลือเลยค่ะ เลยจะเดินจากพัทยาใต้ไปจอมเทียนแต่ยายก็ 80 จะ 90 แล้วค่ะ ร่างกายผอมโซค่ะ อ้อให้ตังค์ค่ารถไป 500 ยายไม่รับ ยายเอา 200 พอ เผื่อไม่เจอลูกจะได้กลับไปกิโล 10…..
ยายยิ่งร้องไห้ยกมือไหว้ อ้อรีบยกมือไหว้กลับพร้อมบอก ไม่เป็นไรค่ะยาย นู๋สงสารยาย เด๋วนู๋ไปส่งยายดีกว่าค่ะ
พอไปถึงลูกชายไม่ยอมเจอบอกติดเมีย พร้อมบอกเหตุผลที่ทำให้คนเป็นแม่ต้องหลั่งน้ำตา ผมไม่อยากมีแม่จนๆเก็บขยะขายไม่มีอะไรอย่างแม่หรอก ถ้าแม่มีอะไรให้ผมบ้างผมจะไม่รังเกียจแม่เลย..
อ้อพยุงยายพร้อมกอดแล้วปลอบใจก่อนจะไปส่งยายขึ้นรถตู้กลับหลัก 10..อ้อกำลังคิดว่า คนเป็นแม่อายุจะ 90 ยอมอดข้าวเก็บตังค์มาหาลูก นั่งรถเดินทางมาหาเพื่อมาฟังคำพูดที่ทำร้ายน้ำใจแบบนี้เหรอ..?? ยายบอกยายมาทุกครั้งก็โดนด่า โดนว่า แต่ยายก็ยอมเพราะยายอยากได้เห็นหน้าของเขา ฟังเสียงของเขา แม้จะเป็นเสียงด่า ยายก็ยอม
“เพราะแม่ทุกคนรักลูกมากและไม่มีวันเกลียดลูกได้ลง…..”
Writer: เอกยุทธ จิระชัย
